Zespół cieśni nadgarstka to powszechny problem, który dotyczy wielu osób na całym świecie. Jest to schorzenie związane z uciskiem nerwu pośrodkowego, przechodzącego przez nadgarstek w kanale nadgarstka. Ucisk ten prowadzi do bólu, drętwienia, osłabienia i uczucia mrowienia w dłoni, palcach oraz nadgarstku. Chociaż zespół cieśni nadgarstka może występować u każdej osoby, niektóre grupy są bardziej narażone, w tym kobiety, osoby otyłe oraz osoby wykonujące prace, które wymagają powtarzalnych ruchów nadgarstka. W jaki sposób leczyć zespół cieśni nadgarstka? Zachęcamy do lektury.
Objawy cieśni nadgarstka
Objawy zespołu cieśni nadgarstka mogą być różnorodne i często rozwijają się stopniowo, z czasem nasilając się.
- Ból – pacjenci mogą odczuwać ból w nadgarstku, dłoni, palcach lub przedramieniu. Może być on ostry, przewlekły lub pulsujący.
- Drętwienie i mrowienie – uczucie drętwienia, mrowienia oraz szczypania może występować w palcach, dłoniach i nadgarstkach.
- Osłabienie mięśni – może powodować trudności w trzymaniu przedmiotów, a także wykonywaniu codziennych czynności, takich jak zapięcie guzika czy trzymanie długopisu.
- Zespół cieśni nadgarstka może prowadzić do zaburzeń snu, gdyż ból i drętwienie nasilają się w nocy.
Przyczyny powstawania zespołu cieśni nadgarstka
Do podstawowych przyczyn zespołu cieśni nadgarstka można zaliczyć poniższe czynniki.
- Uraz, infekcja– stan zapalny i obrzęk w okolicy nadgarstka może prowadzić do ucisku nerwu pośrodkowego.
- Czynniki hormonalne – zmiany hormonalne, takie jak te występujące podczas ciąży, menopauzy lub w wyniku chorób tarczycy, mogą wpływać na powstawanie zespołu cieśni nadgarstka.
- Czynniki mechaniczne – powtarzalne ruchy nadgarstka, takie jak pisanie na klawiaturze, pracowanie na taśmie produkcyjnej czy granie na instrumentach muzycznych, mogą prowadzić do przeciążeń i zwiększać ryzyko wystąpienia tego schorzenia.
- Choroby układowe – cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów czy amyloidoza, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka poprzez wpływ na tkanki otaczające nerw pośrodkowy.
- Otyłość – nadwaga i otyłość mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka poprzez zwiększenie ciśnienia wewnątrz kanału nadgarstka.
Leczenie cieśni nadgarstka
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka zależy od nasilenia objawów i stopnia zaawansowania schorzenia. W przypadku łagodnych do umiarkowanych objawów leczenie zachowawcze może przynieść ulgę i poprawę stanu pacjenta. Należy unikać przeciążeń i zakładać ortezę na nadgarstek.
Warto skorzystać także z usług rehabilitacyjnych. Z pewnością sprawdzi się terapia manualna, kinesiotaping oraz fizjoterapia.
W przypadku braku poprawy mimo stosowania leczenia zachowawczego i farmakologicznego, lekarz może zalecić zabieg chirurgiczny w celu leczenia zespołu cieśni nadgarstka. Zabieg może być również rozważany, gdy objawy są bardzo nasilone lub gdy dochodzi do trwałego uszkodzenia nerwu pośrodkowego. W przypadku ZCKN stosuje się chirurgię otwartą oraz chirurgię endoskopową.
Zespół cieśni nadgarstka jest powszechnym schorzeniem, które dotyczy wielu osób. Powstaje w wyniku ucisku na nerw pośrodkowy, przechodzący przez kanał nadgarstka, co prowadzi do bólu, drętwienia i osłabienia w dłoni i palcach. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka obejmuje różnorodne metody, takie jak leczenie zachowawcze, farmakologiczne oraz zabiegi chirurgiczne.
